کیانوش عیاری: «خانه پدری» نماد ایرانی نیست

کیانوش عیاری می گوید: همه فقط صحنه اول فیلم خانه پدری را دیدند و کسی به نی که آخر فیلم و در عصر حاضر در اجتماع فعال هستند، دقت نکرد.

 کیانوش عیاری می گوید: همه فقط صحنه اول فیلم خانه پدری را دیدند و کسی به نی که آخر فیلم و در عصر حاضر در اجتماع فعال هستند، دقت نکرد.
فیلم سینمایی "خانه پدری" به کارگردانی کیانوش عیاری بعد از سه بار توقیف، اجازه یافت که برای دو هفته در سینماهای سراسر کشور اکران شود. اما ما با کیانوش عیاری قبل از توقیف مجدد فیلمش با دستور دادستانی گفتگویی انجام داده بودیم که در ادامه می آید.
حال امروز شما بعد از اینکه فیلم خانه پدری سرانجام اکران شد، چگونه است؟
طبیعی است که اکران اثر یک فیلم ساز باعث خوشحالی او می شود و خانه پدری نیز بعد از ۱۲ سال رنگ پرده را دید. آخرین فیلمی که از من به صورت گسترده اکران شد. فیلم بودن یا نبودن در سال ۷۶ بود. البته فیلم بیدار شو آرزو نیز به صورت محدود اکران شده بود و من بعد از ۲۱ سال طعم واقعی اکران را چشیدم و امروز برنامه ریزی های خوبی از سوی پخش کننده انجام شده است و در یکی دو اکرانی که با مردم فیلم را دیدم همه چیز خوب و مثبت بود. البته خب طبیعی است که عده ای فیلم را دوست نداشته باشند.
خانه پدری از جمله فیلم هایی است که موافقین و مخالفین خود دارد دارد. تحلیل شما از نظرات مخالفان چیست و چقدر این مخالفت ها از جنس سینماست؟
در طی این مدت متوجه شدم که مخالفان این تیم ۴ دسته هستند. گروهی این فیلم را با یک نگاه سینمایی و هنری ارزیابی می کنند و آن را دوست ندارند که امری طبیعی است و کسی نمی تواند ایراد بگیرد که چرا گروهی این فیلم را دوست ندارند. گروهی دیگر فیلم خانه پدری را اثری مضر برای جامعه می دانند اما تجربه اکران فیلم های توقیف شده قبلی سایر فیلم سازان نشان داد که چنین حرفی خیلی درست نیست. .